Παραλίγο να γίνει παλιοσίδερα. Μετά από χρόνια, το Setra ST 110 είχε επιτέλους ολοκληρώσει τον κύκλο του ως χώρος παιχνιδιού, όπου σερνόταν από τη μία παιδική χαρά στην άλλη, χωρίς κινητήρα, κιβώτιο ταχυτήτων ή εσωτερικό εξοπλισμό. Παρόλ’ αυτά, χάρη στις ευνοϊκές συγκυρίες και τη διαμεσολάβηση του πελάτη, Autokraft Kiel, το ελαφρύ λεωφορείο μπόρεσε να επιστρέψει στο Ουλμ και στη συλλογή κλασικών οχημάτων Setra.

Αυτά συνέβησαν πριν ακριβώς από 30 χρόνια. Χρειάστηκαν αμέτρητες εργατοώρες, πολλή επιδεξιότητα και αρκετοί αυτοσχεδιασμοί από την ομάδα service της Setra, ώστε το αμάξωμα που όλα αυτά τα χρόνια είχε φθαρεί από τις καιρικές συνθήκες να επανέλθει σε μια κατάσταση αντάξια της ιστορικής σημασίας του σπάνιου οχήματος.

Αν και στο Kässbohrer κατασκευάστηκαν μόνο 80 οχήματα Setra ST 110, το συγκεκριμένο μοντέλο θεωρείται ορόσημο στην ιστορία της κατασκευής λεωφορείων. Η σχεδίαση και τα οικονομικά οφέλη αυτού του λεωφορείου, το οποίο προέκυψε από τη συνεργασία της Kässbohrer με την επιχείριση εκμετάλλευσης και κατασκευής λεωφορείων Theodor Pekol από το Όλντενμπουργκ, εντυπωσιάζουν σήμερα τόσο όσο και το 1958, όταν κυκλοφόρησε το ST 110. Για παράδειγμα, το λεωφορείο ζυγίζει μόλις 6.000 κιλά, αλλά διαθέτει ωφέλιμο φορτίο 7.500 κιλά – μια αναλογία που από τότε δεν έχει επιτευχθεί ξανά. Παρεμπιπτόντως, 7.500 κιλά ωφέλιμου φορτίου αντιστοιχούν σε χωρητικότητα 110 επιβατών – εξού και η ονομασία του λεωφορείου.

Για το «έργο τέχνης» με τη χαμηλή μάζα άνευ φορτίου ευθύνεται, μεταξύ άλλων, το ελαφρύ αμάξωμα με αλουμινένιο κλωβό, για την κατασκευή του οποίου, πλάκες από φύλλα αλουμινίου βιδώνονταν πάνω σε ελαφριά, μεταλλικά δακτυλιοειδή πλαίσια. Έτσι, το ST 110, που περιλαμβάνεται στη συλλογή κλασσικών οχημάτων Setra, επιδεικνύει ακόμη τα χαρακτηριστικά σημεία βιδώματος που διατρέχουν σαν ουλές τις σκούρες κόκκινες πλευρές του. Παρόλο που το συλλεκτικό κομμάτι με τον αριθμό πλαισίου οχήματος 59068 σήμερα είναι βαμμένο σε κόκκινο Railway και φέρει τις σφραγίδες των πρώην Γερμανικών Ομοσπονδιακών Σιδηροδρόμων, αυτή δεν είναι η κατάσταση στην οποία παραδόθηκε, αλλά ένας φόρος τιμής στον μεγαλύτερο πελάτη του συγκεκριμένου τύπου. Τα περισσότερα από τα 80 οχήματα που παραδόθηκαν χρησιμοποιήθηκαν ως λεωφορεία σιδηροδρόμων στο Μόναχο, στο Ράβενσμπουργκ και στο Φρίντριχσχαφεν, στη λίμνη της Κωνσταντίας.

Ένα άλλο ορόσημο μηχανικού σχεδιασμού που επίσης συντελούσε στην εντυπωσιακά χαμηλή μάζα άνευ φορτίου ήταν το ειδικά μελετημένο πλαίσιο οχήματος: η μεμονωμένη ανάρτηση τροχών στον μπροστινό και πίσω άξονα επέτρεπε την τοποθέτηση μονών ελαστικών στον κινητήριο άξονα. Η ανεξάρτητη ανάρτηση εξασφάλιζε επίσης ασυναγώνιστη οδηγική άνεση, αφού, για πρώτη φορά σε ένα λεωφορείο, περιλάμβανε αερανάρτηση και στους δύο άξονες. Έτσι, οδηγοί και επιβάτες λεωφορείων ήταν ενθουσιασμένοι με το ανάλαφρο Setra.

Η χαμηλή είσοδος με ένα μόνο σκαλοπάτι και στις δύο πόρτες διευκόλυνε την επιβίβαση των επιβατών στο ST 110. Με γενναιόδωρο εσωτερικό, με το επίπεδο δάπεδο που εκτείνεται μέχρι τον πίσω άξονα, και τα μονά καθίσματα κατά μήκος των πλευρικών τοιχωμάτων, δείχνει ελκυστικό και πολύ πιο ευρύχωρο από ό,τι είναι στην πραγματικότητα με 10,58 μέτρα μήκος και 2,50 μέτρα πλάτος.

Σήμερα, στο πίσω μέρος του ανακαινισμένου ST 110, εργάζεται και πάλι ένας οριζόντια τοποθετημένος εξακύλινδρος κινητήρας τύπου Henschel 522 DPU-K με 92 kW (125 BHP). Αν και μετά το Zweibrücken το όχημα επέστρεψε στο Ουλμ χωρίς σύστημα μετάδοσης κίνησης, βρέθηκε από τύχη στα βάθη της αποθήκης ανταλλακτικών ένας ξεχασμένος γνήσιος κινητήρας σε ολοκαίνουρια κατάσταση, με τον οποίο η ομάδα service της Setra ξαναζωντάνεψε το ST 110. Θα ήταν πραγματικά κρίμα να είχε γίνει παλιοσίδερα, όπως έμελλε αρχικά.