Tradycja marki jest żywa i ma się dobrze, do czego przyczynia się również kolekcja starych modeli Setra i jej doskonale utrzymane klasyki: najnowszym nabytkiem w historycznej kolekcji jest Setra S 315 HDH z 1996 roku – model „Coach of the Year 1993™”, którego design i technologia wyznaczyły ówczesne standardy.
SetraWorld Magazyn
Perełka pielęgnowana z troską
Kolekcja klasyków - Setra S 315 HDH.
Perełka pielęgnowana z troską.
Wielka tradycja zobowiązuje. Daje również wiele przyjemności, gdy jest pielęgnowana z takim entuzjazmem i pasją, jak w przypadku kolekcji klasyków Setra. Wyjątkowa kolekcja 18 rzadkich eksponatów w imponujący sposób przedstawia historię marki Setra. Publiczność może się o tym przekonać na przykład wtedy, gdy wybrane zabytkowe autobusy biorą udział w rajdach autobusów. Lub gdy wypolerowane na wysoki połysk stoją na targach, jak ostatnio na Retro Classics w Stuttgarcie. Począwszy od S 8, pierwszego autobusu Setra z 1951 r., aż do najnowszego egzemplarza: Setra S 315 HDH z 1996 r. Stosunkowo młody klasyk, ale bardzo wyjątkowy. Bo nawet gdyby jego poprzedni właściciel, szwajcarski przewoźnik autobusowy René Heiniger, po zakupie zachował autobus w hali o wyregulowanej temperaturze – S 315 HDH nie mógłby dziś wyglądać w lepiej. To dzięki lakierowi, który błyszczy jak w dniu, gdy został dostarczony oraz doskonale utrzymanej technice.
A jednak od pierwszej rejestracji w maju 1996 r. do ostatniego przejazdu w listopadzie ubiegłego roku do kolekcji klasyków Setra w Neu-Ulm przejechano 500 000 kilometrów. Życie autobusu S 315 HDH w „Heiniger Carreisen” z Uster w kantonie Zurych: od kwietnia do października regularnie podróżowano do Wenecji, Pragi, Lublany i Kopenhagi, latem nad jezioro Garda lub śladami Wilhelma Tella przez przełęcz Klausen, a także w wiele innych miejsc w Europie. Jednak okręt flagowy Heinigera cieszył się specjalnym traktowaniem: 315 HDH był prowadzony głównie przez samego szefa. Mycie rąk było obowiązkowe, a autobus mógł spędzać każdą zimę w hali. Trudno było się pożegnać, ale René Heiniger nie był zbyt smutny, ponieważ zostawiał S 315 HDH w dobrych rękach.
1991: nowy design, nowe standardy.
Seria 300 ma ogromne znaczenie w historii marki Setra. Kiedy w 1991 roku wprowadzono go na rynek, wyznaczył standardy, które do dziś robią wrażenie, podobnie jak poprzednie serie. Jego liczne innowacje zorientowane na klienta zadziwiały nawet ówczesnych ekspertów. Fascynująca była przede wszystkim innowacyjna stylistyka przodu pojazdu: na przykład boczne skrzydła nad osią przednią, które do dziś są charakterystyczne dla stylistyki marki Setra. Oraz rewolucyjny system zintegrowanego lusterka wstecznego opracowany przez firmę Setra nazwany w tamtych czasach przez branżę „czułkami chrabąszcza”. Nowe lusterka zewnętrzne nie tylko nadały autobusowi niepowtarzalny wizerunek, ale także zapewniły wyjątkową widoczność dookoła: nie tylko na boki, ale także na niewidoczny dotąd obszar przed pojazdem. Wystarczyło tylko krótkie spojrzenie na lusterka, które można regulować elektrycznie od wewnątrz, aby przekonać każdego kierowcę autobusu o zaletach systemu. René Heiniger również szybko dostrzegł zalety nowej serii: „Kiedy zobaczyłem S 315 HDH i jego powstawanie w fabryce w Neu-Ulm, od razu wiedziałem: to jest mój autobus” – wspomina 59-latek.
„Kiedy zobaczyłem S 315 HDH i jego powstawanie w fabryce w Neu-Ulm, od razu wiedziałem: to jest mój autobus.”
Model S 315 HDH bazował na koncepcji poprzedniej serii 200. Jednak nowa seria 300 „wynalazła” autokar na nowo, szczególnie pod względem obsługi i konserwacji: elektroniczny wyświetlacz wielofunkcyjny zastosowany w autokarze po raz pierwszy informował kierowcę o stanie wszystkich ważnych systemów. Wyświetlanie odbywało się automatycznie lub po naciśnięciu przycisku na wsporniku kolumny kierownicy i było zróżnicowane kolorystycznie: kolor czerwony dla komunikatów dotyczących bezpieczeństwa drogowego, pomarańczowy dla bezpieczeństwa działania. Oprócz standardowych sześciu języków komunikatów tekstowych można bez problemu zaprogramować kolejne języki.
Wzorowa łatwość konserwacji .
Łatwość konserwacji również odegrała ważną rolę w projektowaniu nowego modelu Setra S 315 HD. Pracownicy działu obsługi klienta i technicy serwisowi udzielili w tej kwestii istotnej pomocy. W ten sposób powstał autobus szczególnie łatwy w utrzymaniu zawierający również pewne dodatki, które w tamtych czasach nie były oczywistością. Przykładem może być napięcie paska klinowego za pomocą sprężonego powietrza, łatwo zdejmowana przednia osłona lub bezproblemowy dostęp do spryskiwacza szyby przedniej. Wszystkie komunikaty o błędach były automatycznie zapisywane w mikroprocesorze, a następnie można było je w sposób ukierunkowany przeanalizować w warsztacie i usunąć. Również dostęp do silnika został ułatwiony w porównaniu z poprzednią wersją.
Kolejna wielka zaleta dla klienta: mimo większej ilości komfortowych rozwiązań i zabezpieczeń autobus nie stał się cięższy. Osiągnięto to dzięki wspomaganej komputerowo optymalizacji konstrukcyjnej użytego materiału w odniesieniu do ogólnej wytrzymałości konstrukcyjnej nadwozia autobusu.
Wazony na kwiaty jako wyposażenie dodatkowe.
Fakt, że marka Setra wyprzedziła swoją epokę dzięki serii 300, został potwierdzony już w 1993 r., kiedy jury złożone z dziennikarzy branżowych przyznało jej nagrodę „Coach of the Year”. Sukces sprzedaży był odpowiednio wysoki: zanim seria ta została zastąpiona przez serię 400 w 2001 roku sprzedano imponującą liczbę 1686 egzemplarzy. S 315 HDH René Heinigera został później wyposażony w takie dodatki jak szerokokątna kamera przednia i tylna, odtwarzacz wideo i DVD, a także sygnał dźwiękowy dla osób niedosłyszących. I – co było wyjątkowym celem ukierunkowanych na usługi Szwajcarów – wazon z kwiatami na każdej szybie okiennej.
„W tym niesamowitym stanie mogliby Państwo jeszcze dziś wszędzie podjechać” – zachwycił się Ottmar Steiner, główny mechanik zabytkowych autobusów marki Setra, przekazując S 315 HDH do kolekcji klasyków Setra. Jednocześnie cieszył się, że będzie miał trochę mniej pracy. Ponieważ obowiązkowa renowacja przeprowadzana przez ekspertów zajmujących się klasykami może poczekać trochę dłużej na tak młodego i utrzymywanego z pasją klasyka.
